- δρακοντιά
- Κοινή ονομασία των φυτών άρο το ιταλικό και άρο το στικτό (μονοκοτυλήδονα της οικογένειας των αροϊδών), ειδών της ελληνικής χλωρίδας, τα οποία φυτρώνουν στις άκρες των χωραφιών, κοντά σε ερείπια και σε φράχτες. Τα φύλλα τους είναι πράσινα ή έχουν σκούρες κηλίδες (άρο το στικτό), μεγάλα αλλά όχι πολύ εμφανή, που εκβλαστάνουν από το υπόγειο ρίζωμα. Τα αρσενικά και θηλυκά άνθη σχηματίζουν σπάδικα που περιβάλλεται από λευκοπράσινη σπάθη, ελικοειδή στη βάση, αλλά ανοιχτή σε όλο το μήκος.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η επικονίαση αυτών των ανθών-παγίδων: τα έντομα, δίπτερα κυρίως, προσελκύονται από την οσμή χαλασμένου κρέατος που αναδίδουν τα άνθη και μπαίνουν στον κλεισμένο από τη σπάθη χώρο με τη διευκόλυνση που τους παρέχουν μια σειρά από τρίχες κοντά στην είσοδο, οι οποίες είναι στραμμένες προς τη βάση. Εκεί εγκλωβίζονται και μένουν φυλακισμένα αρκετές ημέρες, έως το χαλάρωμα των τριχών, που γίνεται ταυτόχρονα με την ωρίμανση των στημόνων. Με τις σπασμωδικές κινήσεις που κάνουν τα έντομα, προσκολλάται η γύρη στο σώμα τους και όταν ελευθερωθούν και ξαναρχίσουν να πετούν από άνθος σε άνθος πραγματοποιούν την επικονίαση.
Ανθοταξία και ώριμος καρπός του φυτού δρακοντιά που είναι αυτοφυές στην Ελλάδα.
* * *η και δρακόντιο, το (Α δρακοντία, η)βοτ. ονομασία τού φυτού δρακούνκουλος* ο κοινός, φιδόχορτο.
Dictionary of Greek. 2013.